Even in het zonnetje

   Ineens is het een beetje zomer: 21 graden en de zon schijnt heerlijk op mijn blote bast. We liggen op een zonnebedje op het terras van ons bungalowtje in het vissersplaatje Essaouira. In het zwembad recht voor ons wordt er heerlijk gepoedeld. Door meeuwen. Tientallen van deze zeevogels spetteren er op los. Ze hebben het duidelijk naar hun zin.

   Een paar uur eerder hebben we ze al boven de vismarkt aan de haven zien scheren. Regelmatig namen ze daar een brutale duik naar het uitgestalde verse zeebanket. Met kleine vissersboten was het die ochtend aangevoerd. Er werd onder die krijsende en duikende meeuwen ook flink handel mee gedreven. Prachtig om te zien. Ongevraagd kregen we daarbij uitleg van een kleine man, die nadat hij ons beleefd had gevraagd waar wij vandaan kwamen in het Engels over de gevangen vis begon te praten. Over de kleine haai die hij tijdens onze wandeling even omhoog hield, de grote zeepalingen, de dorades, sardines .... Natuurlijk wilde hij nadat we hem rustig hadden laten weten dat hij ons verder alleen moest laten, graag wat muntjes ontvangen. Maar daar hadden we niet zoveel moeite mee. Al te opdringerig was hij nu ook weer niet geweest. 

  Hoe anders was het een paar dagen eerder in Marrakech , waar je als toerist wel door opdringerige types werd lastig gevallen . Vooral op het roemruchte Djemaa el Pna  plein, waar overdag boksers, verhalenvertellers, muzikanten en slangenbezweerders hun kunsten vertonen. Als je niet goed uitkijkt word je daar gedwongen te betalen voor iets dat je echt niet wil. Dat maakten onze reisgenoten Joke en Gerrit bijvoorbeeld mee. 

   Lopend langs de 'artiesten' op het immense plein werd Joke ineens door een vrouw bij haar hand gegrepen. Voordat ze zich los wist te rukken bracht deze snel een henna-tekening op hand en onderarm aan en eiste daarvoor 250 dirham (25 euro). Toen ze haar liet weten dat echt niet te willen betalen, werd ze door een ander dusdanig bedreigd dat ze snel toch nog 100 dirham neertelde . 

   Gelukkig wisten wij dat je niemand van dat bonte gezelschap op het plein zomaar moest gaan fotograferen. Eerst betalen, dan een plaatje schieten. Zo'n beeld van een slangenbezweerder is natuurlijk best wel een paar muntjes waard. Grappig is om te weten dat hij de kopjes van zijn cobra's echt niet door zijn fluitspel omhoog krijgt. Slangen hebben niets met muziek. Ze zijn namelijk zo doof als een kwartel. Ze richten zich alleen maar op om zich te verdedigen. Die wijsheid heb ik overigens niet van mezelf, maar uit de Trotter gehaald. Toch leuk om te vermelden.

   De koningsstad Marrakech is zo populair dat je je in de medina nauwelijks kunt voortbewegen. In tegenstelling tot Fès wordt hier ook gemotoriseerd verkeer toegelaten. Met name de uitlaatgassen van de vele scooters zorgen voor  een benauwde lucht. Hoe anders is het in de even schilderachtige als geurige en kleurrijke medina van Essaouira, waar je in alle rust rond kan dwalen.

   Nu ik op mijn bedje lig en terugdenk aan de bijna voltooide rondreis kan ik niet anders schrijven dan dat Marokko mijn verwachtingen heeft overtroffen. Wat een prachtig landschap. Wat een afwisselende en fascinerende natuur. We reisden van woestijngebieden naar vruchtbare oases, van de ruige rotsformaties in het Midden-Atlasgebergte via smaragdgroene valleien naar de Hoge Atlas met zijn besneeuwde top op 2250 meter.

   Ik zie ons weer lopen in de Todra kloof met z'n 300 meter hoge steile rotswanden en ik zie ons ook weer staan in de Atlas studio in de woestijnstad Ouarzazate, ook wel het Hollywood van Marokko genoemd. Tal van beroemde films zijn hier opgenomen zoals The Mummy, Cleopatra, Ben Hur, The Gladiator en de derde serie van Game of Thrones.  Ook een bezoek aan de beroemde kasbah Aït Ben Haddou staat me nog helder voor de geest. Tijdens de wandeling door het labyrint van smalle straatjes in deze oude verlaten stad waanden we ons honderden jaren terug in de tijd.

   Het gaat me te ver om alles te beschrijven wat we hebben gezien, daar ontbreekt tijdens deze drukke groepsreis ook de tijd voor. Foto's en films moeten de herinnering straks levend houden. Het wordt trouwens fris op mijn bedje. De zon die hier even twee uur zijn kop opstak, is weer achter de wolken verdwenen. Er wordt weer eens regen verwacht. Tijd om naar huis te gaan.