Balinees paradijs

Het is kwart over zeven in de ochtend en ik zit op het terras voor onze prachtige kamer in het Keraton Beach Resort te Jimbaran. Rechts van mij is de fraai bewerkte houten toegangsdeur naar een enorme leuk ingerichte ruimte met als opvallendste meubelstuk een groot door een muskietennet omringd bed. Daarin ligt Trees. Ze slaapt nog. Zoals bijna iedereen in het resort nog op een oor lijkt te liggen. 
In de tropische tuin voor me zie ik tussen het weelderige groen alleen nog maar wat vogels bewegen en het geluid dat zij voortbrengen klinkt heel wat aangenamer dan dat uit een islamitische roeptoeter.
Kan het nog mooier zijn? Ik denk het niet Lee, zeg ik tegen mezelf. Dit is het echte tropische paradijs! Ja, dat doe ik wel meer in de vroege ochtenduren: praten tegen mezelf. Het zijn vaak de beste gesprekken. Eerlijk, oprecht, zo van man tegen man. Puur, zonder manifestatiedrang.
Ik denk terug aan ons eerdere bezoek aan Bali, nu alweer zo'n vier jaar geleden. Toen maakten we een rondreis op dit godeneiland en kwamen daarbij telkens op zeer aantrekkelijke overnachtingsplekken terecht, maar dit hier in het vissersdorp Jimbaran slaat toch echt alles.
Als je door de enorme tuin naar het zandstrand loopt passeer je bakken vol goed bijgehouden Japanse bonsai boompjes en heel veel kleine, goed bij de omgeving passende beelden. Het door het groen slingerende pad leidt verder naar een heerlijk groot zwembad, een restaurant, een spa, een strandbar...  Je kunt het zo gek niet bedenken of het is er, zonder opdringerig aanwezig te zijn. Alles verscholen achter bomen en planten.
Op het terras voor het restaurant kun je 's avonds getuige zijn van een mooie zonsondergang. Daar hoef je geen berg voor te beklimmen. Dat waren we ook niet meer van plan. We hebben genoeg gedaan op Java en zijn deze keer op Bali om alle indrukken te verwerken en te ontspannen. Dat hebben we de afgelopen vier dagen dan ook alleen maar gedaan. Een beetje zonnen, een beetje zwemmen, een beetje lezen, meer niet, hoewel... We zijn nog een keer over het strand naar het haventje gelopen waar we de vissers voor het uitvaren grote blokken ijs naar hun bootjes zagen dragen. Dit om de nog te vangen vis later goed te kunnen koelen.
Die vis kun je 's avonds in de kleine restaurants vlak naast ons resort in bakken ijs uitkiezen en dan gegrild op met lampjes verlichte tafels op het strand laten opdienen. Je krijgt er dan wat sausjes, rijst en groente bij. Heerlijk. En ook heel romantisch. We hebben er twee keer van genoten. 
Vandaag is de laatste dag. Om zes uur vanavond vertrekken we van Denpasar naar Jakarta om vandaar richting Schiphol te vliegen. Als alles meezit komen we daar om 8.30 uur Nederlandse tijd aan. 
Ik heb kunnen regelen dat we tot vijf uur in onze kamer kunnen blijven zodat we straks nog even lekker naar het strand kunnen en ons daarna nog kunnen douchen en omkleden. Nu ik dit tik hoor ik dat Trees is opgestaan en al bezig is met inpakken. Daar is ze heel goed in, beter dan ik. Ja, je moet je grenzen kennen.
Ik maak even dit stukje af. Mijn laatste. Veel heb ik na ons avontuur bij de vulkaan Bromo niet meer geschreven. Eén verhaaltje nog, maar door de slechte internetverbinding in dit paradijselijke oord kon ik dat gisteravond pas verzenden. Hopelijk gaat het straks wat beter.
Niet alles wat we hebben gezien en meegemaakt heb ik op het blog gezet, want er moet thuis natuurlijk ook nog wel wat te vertellen zijn. En dat is er.  Ik heb ook heel veel ideeën opgedaan voor boeiende reportages en die wil ik graag tegen een redelijke vergoeding (21 procent van de latere opbrengst) aan jonge schrijftalenten als Joop en Loek verkopen. Verder ben ik van plan weer uitgebreid reclame te maken voor reisbureau Van Verre, dat al voor de derde keer een voortreffelijke reis voor ons heeft weten samen te stellen. Alleen wil ik van tevoren nog wel even bij de dames in Monnikendam langs gaan om te informeren wat ze daarvoor onder de tafel willen doorschuiven. Ja, je steekt wat op van zo'n reis.
Beste familieleden, vrienden en vage kennissen, met genoegen heb ik jullie een beetje met ons mee laten reizen en ik wil jullie nog hartelijk danken voor alle reacties. Ook daar hebben we erg van genoten.