Oh, oh Samui

28 februari 2017 - Koh Samui, Thailand


  Hij sloft over het strand van Bo Phut met over zijn ene schouder een goed gevulde tas en de andere een lange stok met daaraan allerlei snoeren met houten vogeltjes voorzien van mobiele staartjes. Ik herken zo'n snoer. Heb er één in de tuin hangen, jaren geleden cadeau gehad van Nelleke en Eric. Souvenir uit Thailand. De staartjes van die vogeltjes zijn eraf waardoor ze niet meer ronddraaien. Jammer, want het was een leuk ding. En ik zou er best wel weer één willen hebben.
   Ik wenk de man, hij komt naar me toe, en ik vraag 'm wat zo'n snoer kost.
   "350 bath", luidt het antwoord.
   "Veel te duur", laat ik 'm weten. Prima zin. Geleerd op de cursus Hoe ding ik af.  'En  daarna moet je beginnen met niet meer dan de helft van de prijs te bieden', heb ik ook geleerd. 'Nieuwe prijs, nieuw bod en zo ga je verder totdat je tot een deal komt'.  Leuk spel. Maar voordat ik er aan kan beginnen, realiseer ik me dat ik geen geld bij me heb. Ligt nog in de kluis van mijn bungalow.
   "Sorry. Geen geld. Morgen, oké?
   "Oké papa, morgen. Maak goede prijs voor je".
   Van zijn goede prijs komt niets terecht. Te slecht weer voor het strand. Wij houden een busje aan waarin je je voor een prikkie kunt laten vervoeren en rijden naar Chaweng, het uitgaanscentrum van Koh Samui en zien daar dezelfde snoeren hangen voor 120 bath. Had ik met onderhandelen niet gered.
   Koh Samui, onze laatste halte in Thailand. De relaxplek. Anders dan elders ervaren we. Meer toeristen, meer kathoey, meer oude Europese mannen met jonge Thaise vrouwen. Maar ook vooral veel natter. Nelleke en Eric hebben er veel zon gezien, wij vooral regen. Op de laatste volle dag van ons verblijf worden we zelfs getrakteerd op zoveel neerslag dat je bijna in de straten kunt zwemmen. Op zich natuurlijk ook een aparte ervaring.
   Toch kennen we ook wel wat droge momenten. Zoals op maandagavond. Komt goed uit, want dan is er avondmarkt en die is reuze gezellig. Begeleid door de keelklanken van een vals zingende zangeres slenteren we met z'n vieren langs de feestelijk verlichte kraampjes. Opmerkelijk, en daarom om even bij stil te staan, zijn de eetkarretjes met niet alledaagse hapjes als gebakken sprinkhanen, wormen en stukjes slang. 
   Wij beginnen er niet an. Kiezen voor een Thais eethuisje aan het water. Nelleke gaat voor phat thai, gebakken noedels met garnalen, ei, taugé, pinda's en knoflook. Eric kiest voor een lekker hete currysoep en Trees en ik bestellen op advies gaeng massaman, een typisch zuid-Thais gerecht met kippenvlees, pinda's en aardappelen. 
   Tot zover de bestelling, nu het serveren, een hoofdstuk apart. Eerst krijgt papa - dat ben ik dus - zijn bord met eten, vijf minuten laten Eric en op gepaste afstand Nelleke. Trees, die toch hetzelfde gerecht heeft besteld als ik, moet dan nog wachten: tien minuten, twintig minuten... Op de vraag waar haar eten toch blijft, krijgen we telkens te horen dat ze nog bezig zijn. Een half uur, drie kwartier.... Op het moment dat we bijna aan ons ontbijt toe zijn, komt haar maaltijd op tafel. 
   Nee, we hebben niet overwogen om weg te gaan. We zaten na het lange slenteren namelijk wel lekker. En we zijn ook niet woedend te keer gegaan. Trees heeft zelfs nog met een glimlach alles - nou ja alles, het meeste - naar binnen gewerkt. Alleen hebben we deze keer geen fooi gegeven.
   Ondanks de regen en de vreemde manier van bedienen heeft Koh Samui toch een warm plekje in ons hart gekregen. Ze verkopen daar namelijk het ultieme middel tegen diarree: disento, onthoud die naam. Twee pilletjes en je bent overal vanaf.
  
  
   
   
   





   
   
  
   
   

Foto’s

7 Reacties

  1. José van Emmerik:
    28 februari 2017
    Wat een belevenissen maken jullie mee en net als in een sprookje....eind goed al goed.
    Ik wens jullie een rustige terug reis en veel plezier met het nagenieten.

    Warme groet uit het zonnige droge Holland...hihi gniff gniff
  2. Cornelis van Overbeek:
    28 februari 2017
    Beste Leo en Trees,

    Thailand is een kleurrijk land....met prachtige flora en fauna....de vogeltjes die jullie zagen zijn een kunstzinnige uiting van die schoonheid....en natuurlijk wil je er graag (tenminte) een van hebben.
    Maar ja, die nederlandse gewoonte om de laagste prijs te bieden kost veel tijd....gelukkig kennen we het afdingsysteem bijna nergens meerin Nederland....stel je voor: je zult als klant achter jou bij de kassa staan.....en als je dan eindelijk tot een akkoord over de prijs bent gekomen dan blijkt dat je je portemonnaie thuis, lees in je kluis, hebt laten liggen....neen, een nederlander vergeet men in Thailand vanaf nu niet gauw meer!!
    Regen in Kho Samui??? We kunnen het ons bijna niet voorstellen....gelukkig komt na regen de zonnenschijn (zo zegt men althans!)...hopelijk nog tijdens jullie verblijf daar! ...en gelukkig hoefden jullie bij het instappen in de bus niet het gehele afdingingsproces opnieuw te doorlopen anders waren jullie nog kletsnat geworden. Ik vond de opmerking over oudere europese mannen met jonge thaise meisjes een wat jaloerse ondertoon hebben....maar we zullen ons wel vergissen.
    Gelukkig belooft de keuken in de eetkarretjes een prima maaltijd: de keuze is groot...zoals je aangeeft....gerechten die je in europa niet zo gemakkelijk tegenkomt....gelukkig!....maar jullie slagen er in een meer aan europese gerechten aangepaste keuken te vinden....de magen kunnen dus zonder problemen gevuld worden.....dat wel zeggen: voor Trees was dit wel kantje-boord.
    Houd het warme plekje voor Kho Samui goed "vast", dit kan van pas komen als het zonnetje weigert door te komen....maar dat zou werkelijk een unicum zijn in Thailand....dus wensen wij jullie nog mooie stranddagen toe.
    Annie en Cees
  3. Nini Huigen:
    28 februari 2017
    Dag Trees en Leo, Tja, aan alles komt een eind. Ik begrijp dat jullie reis er weer bijna opzit. Jammer hè?. Nou ik vind het ook jammer want ik heb in gedachten met jullie meegereisd. Heb genoten van jullie verhalen. Ik wens jullie dan ook een goede terug reis en tot horens.
  4. A.J. Schild:
    28 februari 2017
    Bedankt voot jullie reisverhalen, het was weer leuk om een beetje mee op reis te zijn. Goede reis naar huis en we spreken elkaar snel
  5. Erica en Lucas:
    2 maart 2017
    Een heerlijk middagje genoten, van jou laatste 3 reisverhalen! Bedankt! Als ik het goed begrijp, zit de reis erop. Jammer, wat gaat de tijd toch snel! Een hele goeie reis terug en we zien elkaar snel!
  6. Annelies.:
    6 maart 2017
    Jammer dat jullie laatste week zo verregend is. Inmiddels zijn jullie waarschijnlijk al weer thuis. Bedankt voor alle prachtige verhalen en dito foto's. Verheug me al op het/de fotoboek(en) als wij elkaar weer zien>

    Lieve groet en tot dan.
  7. Wendy:
    23 maart 2017
    Beste meneer en mevrouw Burgwal,

    U bent weer thuis! Wat leuk om al uw ervaringen te lezen op uw reisblog, prachtig beschreven. Vindt u het leuk als we eventueel weer een van uw blogs op onze website plaatsen? En ook uw mooie fotos zouden wij hierbij kunnen gebruiken. Laat u nog maar even weten wat u hiervan vindt.

    Het zal nog wel even schrikken zijn geweest dat u zo vlak voor vertrek nog naar het ziekenhuis moest. Hopelijk gaat alles weer goed met u en ik hoop dat u heeft genoten en dat uw Thailand reis een onvergetelijke belevenis is geweest. Ik zou graag nog willen weten wat uw bevindingen met Van Verre zijn. Daarnaast kan ik uw ervaringen weer gebruiken voor opwaardering of bijstelling van onze service/ reizen.

    Ik vind het heel prettig als u even belt, dan hebben we nog even persoonlijk contact. Bovendien kunt u dan zelf het tijdstip bepalen waarop het u het beste uitkomt. Maar natuurlijk is het ook prima als u uw opmerkingen/ aanbevelingen mailt.
    Ik ben ook heel benieuwd welk cijfer u geeft voor de reis op een schaal van 1 t/m 10.

    Het was leuk om voor u deze mooie reis samen te stellen. En wellicht kan ik u in de toekomst weer van dienst zijn bij uw reisplannen naar het verre oosten, u weet ons te vinden.

    Met vriendelijke groet,

    Wendy Toering